इवल्याश्या
फांदीवर
उबदार घरट्यात
पाखराचे गाणे चाले
रोज चिवचिवाटात
ऋतू येती ऋतू
जाती
निळ्या निळ्या
आभाळात
कुणा भाळी किती
असे
काय अर्थ मोजण्यात
पानोपानी लहरते
दव हळू ओघळते
इवल्याश्या
फुलासाठी
रान सारे गोळा
होते
उत्सवात सजलेले
वृक्ष गाण कानी
येते
जीवनाचे ऋचा
मंत्र
सळसळ भारावते
व्याकुळती प्राण
कधी
कधी होतात पराग
आणि मनी सुरावती
अनवट काही राग
घननीळ सावळ्याची
जाणवता स्पर्श छाया
भरलेल्या आभाळाला
कसे म्हणू मग
माया
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा