रविवार, १५ जानेवारी, २०१७

हरपावे दृष्य



तुजला आळवू
कितीदा कृपाळा
करुनिया गोळा
प्राण डोळा ||

पायात खडावा
कौपिनाचा थाट
भरेल डोळ्यात
मज केव्हा ||

देहाचे लोढणे
आता संभाळेना
होतात यातना
तुजवीण ||

प्रवाह पतित
चाललो वाहत
देई बा तू हात
जगन्नाथा ||

पेटवून ज्योत
अज्ञानी मनात
कृपेची पहाट
उजळावी ||

विक्रांत मागतो
हरपावे दृष्य
स्वरुपास साक्ष
ठेवूनिया ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...