खरच सांगतो
आता न येत
तुझी आठवण
फारशी मनात
जगतो धावत
चक्री अडकत
करी वणवण
उगा दिनरात
थकती गात्रे
प्राण विझती
मृत देहास
कुठली स्मृती
तुझे असणे
होते कधी पण
जगण्यामधले
हळवे स्पंदन
उगाच चालल्या
श्वासा कारण
उरी खेळती
वीज सणसण
जाता तू पण
गेलीस घेवून
माझे मी पण
कळल्या वाचून
अन आता मी
जगतोय असे
भिजले विझले
जणू कोळसे
कधी होते पण
जिवंत जळणे
सांगितल्या विन
असते सांगणे
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा