पुंड

 

तुळतुळीत दाढी करून

कुणी दिलेला सेंट मारून

पुंड येतसे तावातावाने

तोंडामध्ये शिव्यास पेरून

भुंकण्याचा पगार तयास  

कुणी दिला असे ठरवून

मूर्ख काही अन दांडगट

त्या ठेवती डोई चढवून

एकेरीची ती ताकद त्याला

पुरेपूर माहिती असते

अन सभोवती तेच सैन्य

सारी ठरली नीती असते

कामापुरते मुखात त्याच्या

थोर पुरुष नाव असते

तिन्ही मकारी मोकळलेला

सारे वळूचे गाव असते

लबाड भामटा स्वपुजक

गटारी तो मुरला असतो

किळसवाणे अस्तित्व त्याचे

घरी फुटला नाला असतो

पण कुणीही त्याच्यासमोर

नाक दाबून धरत नाही

पोट भरते शिव्या स्त्रवून

पण ओकून दावत नाही  

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/