गुरुवार, ७ ऑगस्ट, २०१४

मरण उर्मी







इवला देह विष पिवून
देतसे टाकून
कलेवर
कोवळा जीव मैथुनी मरुनी
जातसे मिटुनी
मातीमध्ये  
मरण उर्मी इवल्या मनी
व्यथा होवुनी
संपून गेली
आणि पिसाट लुब्ध विखारी
जाइ माघारी
जगायला
कसले जग नरक केवळ
खाटिक सबळ
गोरक्षक

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळीया मधले  स्वप्नास लंघुनी स्वप्न हे उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  अन चांदण्याचे तोरण जाहल...