गुरुवार, ७ ऑगस्ट, २०१४

मरण उर्मी







इवला देह विष पिवून
देतसे टाकून
कलेवर
कोवळा जीव मैथुनी मरुनी
जातसे मिटुनी
मातीमध्ये  
मरण उर्मी इवल्या मनी
व्यथा होवुनी
संपून गेली
आणि पिसाट लुब्ध विखारी
जाइ माघारी
जगायला
कसले जग नरक केवळ
खाटिक सबळ
गोरक्षक

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

रुतलेली आठवण

रुतलेली आठवण ************** मला घेरून राहिलेले हे एकाकी एकटेपण सवे माझी फुटकी नाव  अन निरर्थक वल्ह्वणे तरीही होतेच माझे हाक मारण...