बुधवार, २७ ऑगस्ट, २०१४

दु;खाचे छप्पर



दु;खाचे छप्पर
जेव्हा अचानक
पडते कोसळून  

वेड लावणारा
पाऊसही जातो
नकोसा होवून

आपणच लावलेले
रंग चिखलागत
येतात ओघळून

भरपूर प्रकाशाची
आपली हाव हसते
मोठ्याने गडगडून

आपले टीचभर
सामान उरी येते
मणभर होवून

सुन्न हवालदील  
आपण जातो
पसारा होवून

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मागणे

मागणे ***** आता माझे हे एकच मागणे दत्तात्रयी राहणे घडो यावे ॥ हृदयी धडधड व्हावी दत्त दत्त  स्पर्शात दृष्टीत भरावा तो...