शनिवार, ३० जून, २०१८

भरोसा



भरोसा


साऱ्या वाटा सुटल्या आहेत 
साऱ्या दिशा मिटल्या आहेत
आता फक्त तुझाच भरोसा 
काही आशा उरल्या आहेत 

पायाखालती आधार नाही 
सोबतीस या संसार नाही 
प्राण ठेविले पायी तुझिया
काय तरी तू येणार नाही 

प्रीती  वाचुनी भक्ती जळते 
आरंभा विना कर्म मरते 
आणि तरी खुळचट आशा 
तेच मनस्वी स्वप्न मागते 

ये तू देही म्हणते जीवन 
सर्वस्व मी करीन अर्पण
पण कुणाच्या चाहुली विन
सांज तमी जाते  हरवून  

डॉ .विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

आरसा

आरसा ****** तुझिया डोळ्यांनी मीच मला पाहतो वादळ संवेदनांचे कणाकणात वाहतो  कविता तुझ्यावरच्या  लिहून खुश होतो  मी तुला खुश करतो क...