रविवार, ३ जून, २०१८

सांज स्मृती



सांज स्मृती

सांजवेळी तुळसीला
आई लावे दिवा जेव्हा
मन भरे प्रकाशाने
देव आहे वाटे तेव्हा

सोनियांच्या प्रकाशात
अवतरे वरदान
कृतकृत्य होई मग
घरातला कणकण

परिचित मृदगंध
घुंगरांची खळखळ
मौन घेतल्या वृक्षांची
कानी पडे जपमाळ

येई दुरून कुठून
स्वरगंगा आळवली
गंध भाकरीचा ताजा
दिसे चूल पेटलेली

माझ्या मनातला गाव
जरी हरवला आता
कुण्या सांजेला एकांती
मज दिसे चित्रकथा



डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
Http://kavitesathikavita.blogspot.in

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गाणे

गाणे **** काही उरली सुरली  माझी निरोपाची गाणी घेई उचलूनी हाती देई दूर वा सोडुनी ॥१ मुठ करता रिकामी  मुठ मुठ न उरते  होते साठवले ...