दत्त माउली
माऊलीची दृष्टी
सदा बाळाकडे
तैसे मजकडे
पाही दत्ता
संकटी पडता
येई गे धावून
नेई सांभाळून
निजधामा
मोही अडकता
पडता पडता
फिरवून रस्ता
धाडी मागे
जाता वाहवत
मायेच्या लोंढ्यात
काळाच्या धारेत
वाचवी गे
विक्रांत शरण
हात उभारून
घेई उचलून
माउली ये
डॉ .विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा