मनाचा पिंजरा
मनाचे पाखरू
अफाट अपारु
नच जाणे येरू
सुखाचा चारा
संपता संपेना
वेचतांना भान
स्वत:चे येईना
उगा फडफड
मानलेले घाव
फुटतात टाहो
खुळी धावाधाव
शब्दांचे तुकडे
मांडतो पद्यात
येईना अजुनी
अर्थ तो तयात
विक्रांते पाहीले
क्षितीज धुंडले
अंतरी दिसले
काहीच नसले
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा