मंगळवार, १९ जुलै, २०१६

गुरुराय माया





अनंत हातांनी
अनंत रूपांनी
दिलेय मजला श्रीगुरुरायानी ||१||

माझ्या याचनेचा
माझ्या यातनेचा
अंत सहजच टाकला करुनी ||२||

कधी पदतळी  
काटे ही टोचली
परी थकता मी नेले उचलुनी ||३||

पाहणे रूपाला
हट्ट मी धरला  
घटोघटी होता परि तो लपुनी ||४||

कळलेच नाही
तेधवा जे काही 
जाणवे अवघे पाहता वळूनी ||५||

साऱ्या कामनांचा
स्वामी तो सुखाचा
सदा परी मज गेला ठकवूनी ||६||   

आता न मागतो
त्यालाच वाहतो
तन मन प्राण सारे ओवाळूनी ||७||

गिरनार राया
गुरुराय माया
पाहतो विक्रांत शरण जावूनी   ||८||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे  













कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...