माझे शब्द तुला घे
रे
तुझे गीत मला दे रे
अनंता हे अवधूता
असे खूळ मना दे
रे
आकाशात दाटलेले
होवूनिया जळ ये
रे
पानोपानी बहरले
आनंदाचे गाण दे
रे
चालतांना पावुलात
रामकृष्ण रव दे
रे
पहुडता माळावरी
निळे निळे खेव दे
रे
सावळेसे स्वप्न
तुझे
मिटावे ना कधी
बरे
प्राणात या
एकारले
भास तुझे व्हावे
खरे
अंत मागण्याचा
झाला
शब्द हरवले सारे
मौन उत्थान मनात
कुठे विक्रांत पहा
रे
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा