मंगळवार, १९ मे, २०१५

स्पंद तुझ्या हृदयीचा

 स्पंद तुझ्या हृदयीचा
उतरुन या कणाकणात
अस्तित्वाचा अर्थ कळला
तू माझ्यात मी तुझ्यात

पांघरवा मेघ देह तव
मी आकाश तुझे व्हावे
वेगाळले श्वास कशाला
तुझे मी माझे तू घ्यावे

छळता दु:ख तुजला
वेदना माझ्यात यावी
डोळ्यातीलआसवे तव
माझ्या डोळ्यातून गळावी

देशील तू वेदना वा
येशील पुष्प घेवुनी
एक हे आयुष्य काय
लाख देईन उधळूनी

डॉ .विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
 kavitesathikavita.blogspot in 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

बाबा

प्रिय बाबासाहेब  *********** कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन  तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन  कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा  हातात घेतल्...