बरे झाले डान्स बार पुन्हा सुरु झाले
कुठेतरी नाच नाचुनि घर चालू लागले
तशी तर इथे येती कितीतरी माणसे ही
शोधूनही सापडतो न त्यात माणूस एकही
पण तसे असुनी काहीसुद्धा बिघडत नाही
उधळल्या दौलतीला कमीपणा येत नाही
असा काय तसा पैसा बाजार विचारत नाही
डाळ गहू तेल रॉकेल दर कमी होत नाही
वाजो गाणे कुठलेही असो भाषा कुठलीही
थिरकते देह तया अन्य काही दिसत नाही
वस्त्रातून घुसणारे हावरट कामुक डोळे
बघूनही न बघता मी पैशावरी ठेवी डोळे
ओंगळ ते घाण हात लोचटच स्पर्श जरी
तरी खोटे हसुनी मी लटकाच राग धरी
घर दार मुले बाळे मला हवे आहे सारे
तयाआधी देहा पण जगवाया हवे खरे
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा