बुधवार, २७ मे, २०१५

कोंबडी ..





मरणाऱ्या कोंबडीचा आक्रोश
कधीच रश्यात उतरत नाही
अन तिची शेवटची तडफड
तवंग जराही हलवत नाही  

वजनावर आडवी ठेवे कसाई  
कधीच जीव म्हणून बघत नाही
अन मिनटात निष्प्राण होते
तरी कधीच काही वाटत नाही

मसाल्यातील मांसाच्या दरवळीने
भाकरी होईस्तो धीर धरवत नाही
तोच रानटी आदिम शिकारी
अजून मनातून हटत नाही

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळीया मधले  स्वप्नास लंघुनी स्वप्न हे उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  अन चांदण्याचे तोरण जाहल...