तुझे माहित नाही मला
मी मात्र भरुन पावलो
तुझी प्रीत लाभल्याविन
बघ प्रेमाने समृध्द झालो
असे मात्र मुळीच नाही
कि जखमा झाल्याच नाही
रात्र रात्र जागुन रडलो
तुझ्यासाठी सखये मी ही
ते सुखाचे शुभ्र उमाळे
अन विरहाच्या आर्त रात्री
जगलो जगलो सखी मी ग
जीवन जाणले काहीतरी
खरोखर प्रीत शिकवते
अद्भुत अगम्य जगायला
आपल्याला हळूच कळते
अंतरात अन उमलायला
तसा तर तुझ्यासाठी मी
उभा पायी जन्म अंथरूनी
पण तू ना आली म्हणूनी
जाणार नाही कधी जळूनी
अमृत स्पर्श होता एकदा
मृत्यू का येणार कुणाला
अर्थ प्रीतीमधला कळता
रूप सुवर्ण ये लोहाला
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा