मंगळवार, ५ मे, २०१५

मी तुझ्या वॉलवरून







येतो
थबकतो
जातो
मी तुझ्या वॉलवरून
लिहितो
वाचतो
टाकतो  
मग ते पुन्हा पुसून
जाणतो
मानतो
पाहतो
हा खुळेपणा ये घडून  
पाहणे  
वाचणे
कळणे
राहते घडल्या वाचून
असणे
नसणे
जगणे
हे व्यर्थ तुझ्या वाचून
येशील
पाहशील
जाशील
तू काही कळल्या वाचून
काहीतरी
कसेतरी
कुणीतरी
जाईल तुजला सांगून
आलेले
गेलेले
व्याकुळले
कुणाचे नादान मन

विक्रांत प्रभाकर

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

कृपा कल्लोळ

कृपा कल्लोळ  ******* काय माझी गती अन् काय मती  तुज दयानिधी भेटू शके काय माझी श्रद्धा काय ते साधन  तुज बोलावून घेऊ शके  अवघा देहा...