शुक्रवार, १३ मार्च, २०१५

मदांध ..







ते येतात..
दाखवतात  
सुजलेली तोंड
वाढलेली पोट
आणि त्यांची
अक्कल
बरबटलेली स्वार्थात
मिजास
पोसलेली मदात

ते येतात...
गर्दी घोळक्यात
जी असते
त्यांच्याहून भोंगळ  
सडकछाप
आणि मिरवतात
लाज नसलेल्या
वेश्येगत
प्रदर्शन करत
स्वत:च्या टीचभर
साम्राज्याचे  
उगाच भुंकत
  
ते येतात ....
मटका जिंकल्यागत
उर्मट
उद्धट
हावरट
झिंगलेल्या अविर्भावात
स्वत:च स्वत:चा
जयजयकार करत

ते येतात ...
दरडावत
गुरगरत
अहंचा दाबून आत
भरलेला वात
नाकामध्ये सोडत

अन जेंव्हा
परतात ..
तेव्हा  
पावसात
भिजल्रेले कुत्रे
गेल्यावर उरतो
तसा असह्य दुर्गंध
मागे ठेवून जातात

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळीया मधले  स्वप्नास लंघुनी स्वप्न हे उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  अन चांदण्याचे तोरण जाहल...