अग वेडे खरे प्रेम खरच
काही मागत नसते
देणे घेणे त्याच्या हिशोबात
मुळीसुद्धा नसते
प्रेमासाठी फक्त एकदाच
प्रेम करून बघ
लाख दु:ख येवू देत
पण जीव देवून बघ
प्रेम भेटते क्वचित कुणाला
सांगू काय मी अधिक तुला
कधी उशिरा कधी लवकर
काळ मोजत बसू नकोस
आजची संध्याकाळ ही
अन वाया घालवू नकोस
भेटेल जेव्हा तुझा सखा
निसटून त्या देऊ नकोस
असतील इथे काही लुटारू
म्हणुन मागे फिरू नकोस
लाव निकष कर परीक्षा
पण हातून घालवू नकोस
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा