गुरुवार, ३ जानेवारी, २०१३

आत्मप्रभा







तव कृपेचा झरा आत                
हळू हळू आहे वाहत   
अन पावुले नकळत                   
तुजकडे आहे चालत    ll ll             
संपले आता रागावणे                
संपले उगा खंतावणे                  
तुच काढिले गळ्यातून                
मुढ अहंतेचे लोढणे   ll ll           
पाहतो होऊन चकित                
मीच होते काय हे केले  ?              
लोढणे मानुनिया प्रिय                
कैसे चैतन्य नाकारीले ? llll                
अवघी काजळी भ्रमाची
पूर्णपणे आता मिटली   
जाणीवेत आणि कोवळी
आत्मप्रभा आहे दाटली llll

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मिच्छामी दुक्कडम ( जरा अवेळी )

मिच्छामी दुक्कडम (जरा अवेळी ) ****** वळवले दाम ठोठावले काम  मिटे आश्वासन कुठे वर्धमान ॥ तुझाच भरोसा आता तीर्थंकरा उणीव न यावी तु...