बुधवार, २ जानेवारी, २०१३

लिहण्या सारखे काही नाही





लिहण्या सारखे काही नाही
तरीही लिहितो आहे
गाण्या सारखे काही नाही
तरीही गातो आहे
तरु वेली पाने फुले
उगाच पाहतो आहे
पर्वत आकाश तारे
सारे मीच होत आहे
झरा वारा प्रकाश
यात मीच वाहत आहे
कुणा काही देणे नाही
पुन्हा काही घेणे नाही
देणे घेणे तरीही
नि:संकोच होत आहे

विक्रांत तिकोणे http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...