बुधवार, १६ जानेवारी, २०१३

बंदुक आणि शब्द







असा निराश होवू नको    

असा उदास होवू नको

हातामध्ये बंदूक घ्यायची

वेळ तर आणूच नको

भ्रष्टाचाराच्या बाजारात

सत्तेच्या दलालात

जीव पिसून गेला आहे

प्रत्येक हाताला कुठेतरी

कधी डाग लागला आहे

पापी कोण हे त्या

बंदुकींना कळले तर

भरल्या बंदुका नक्कीच

उलटतील घेणाऱ्यावर

माझ्या मुळे सत्ता आहे

मीच व्यवस्थेची वीट आहे  

मीच मला सांगा कसे

उपसून दूर भिरकावणार ?

या जगात नाही केवळ

एकच पिसाट तुझ्यागत

इथे तिथे आहेत

हजार वेडे धडाडत

बोलत नसले तरीही

अन्यायाशी झगडत

ती ताकत त्यांना आहे

तुझ्या शब्दातून मिळत



विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...