माती

माती
***********
मातीतून जन्म
मातीत मरण
देहाचे सुमन
कौतुकाला ॥

मातीचं सजते
मातीचं धजते
मातीचं हसते
फुलातून ॥

माती महामाय
सृजना आधार
जीवना आकार
देत असे ॥

मातीची पणती
मातीची घागर
मातीचे आकार
लक्ष कोटी ॥

अनंत आकारी
तोच कणकण
असतो व्यापून
सर्वाठाई ॥

सजीव-निर्जीव
मातीच केवळ
श्रीदत्त प्रेमळ
दावी मज॥

आणि या मातीत
असते खेळत
चैतन्य अद्भूत
सर्वकाळ ॥

मातीला पाहता
विरक्ती दाटला
भाव देहातला
मावळला ॥

मातीचा विक्रांत
नमितो मातीला
लावितो भाळाला
नम्रतेने ॥

घडविले माय
म्हणून मी झालो
चैत्यन्यी नांदलो
दत्ताचिया ॥
*****
डॉक्टर विक्रांत प्रभाकर तिकोने.
https://kavitesathikavita.blogspot.com

तुकोबाचे झाड

तुकोबाचे झाड

********

तुकोबाचे झाड गोड

नभाहून वाड झाले 

नक्षत्रांच्या फुलांनी रे 

बहरूनी जणू आले ॥

जमिनीत रुजलेले 

कणकण जाणलेले 

घाव घेत अंगावरी 

जगताची छाया झाले ॥

भक्तिरसे ओथंबली 

ब्रह्म फळे लगडली 

ज्ञानेशांच्या पारावरी 

थोर गुढी उभारली ॥

भाव विभोर त्या ठाई 

पदी नमिताची होई

शांती सावलीत मन 

भान हरवून जाई ॥

विक्रांत हा तया दारी 

सदा भावाचा भिकारी.

पसरिता हात पुढे 

शब्द दिले  मुठभरी.॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com

दत्त वर्षा

दत्त वर्षा

*******

माझा आषाढ-श्रावण 

म्हणे अवधूत गाणं 

पानपान हरखते 

तया नामात न्हाऊन ॥

नभी होते धडधड 

शब्द गमे अवधूत 

पाणी टपे टपे मंद 

कानी पडे दत्त दत्त  ॥

वारा इथे तिथे नाचे 

मज स्मर्तृगामी भासे 

ओघ कल्लोळ पाण्याचे 

जणू झरे स्वानंदाचे ॥

होतो मेघ मी सावळा 

उंच भिडे शिखराला 

गिरनारच्या कुशीत 

सोपवतो या देहाला ॥

बापा प्रेमळा श्रीदत्ता 

नको विसरु विक्रांता 

होतं तडित कृपाळ 

नेई मनीची अहंता ॥

****

 डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोने 

https://kavitesathikavita.blogspot.com

दत्त भेट

दत्त भेट

*****

दत्त भजतो 

तोही मरतो 

नच भजतो 

तोही मरतो 

दत्त पाहतो 

तोही जगतो 

नच पाहतो 

तोही जगतो 

तर मग सारे 

कशास करणे 

दत्त पाहण्या 

व्याकूळ होणे 

जगती कुंजर 

जगती कुत्रे 

पशुपक्षी हे 

कीटक सारे

कशास जगती

कशास मरती 

प्रश्न तया न

कधीच पडती 

काय फरक रे

तुझ्या तयात 

बघ वळून रे

ते तुच आत

जो पेट घेतो 

तो दीप असतो 

प्रकाश स्वतः 

जगास देतो 

फक्त भरला 

दुसरा अन तो 

तेलाचा जणू 

खड्डा ठरतो 

भजणे म्हणजे 

असती पेटणे 

दत्त भेटणे 

प्रकाश होणे 

दिवा तसाच 

तसेच जगणे 

परी निराळे 

असते पेटणे 

पेटण्याची ती 

आस उरात 

बघ रे घेऊन 

उभा विक्रांत

*****

https://kavitesathikavita.blogspot.com

सावळा

सावळा

******

सावळे आकाश 

सावळा प्रकाश 

सावळ्या मनात 

सावळ्याचे भास  ॥

सावळ्या निद्रेत 

सावळ्याचे स्वप्न 

सावळी जागृती 

सावळ्यात मग्न ॥

सावळ्या वृक्षात 

सावळी सावली 

सावळ्या फांदित 

सावळा श्रीहरी ॥

सावळी यमुना 

सावळ्या लहरी 

सावळ्या गोपींच्या 

सावळ्या घागरी ॥

सावळी राधिका 

सावळी का गौर 

सावळ प्रश्नास 

सावळे उत्तर ॥

सावळ्या तनुला 

सावळ्याचा स्पर्श 

सावळे रोमांच 

सावळाच हर्ष ॥

सावळा विक्रांत 

सावळे लिखाण 

सावळ्या शब्दात 

सावळे चिंतन॥

***

डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://kavitesathikavita.blogspot.com

दत्ता या हो

दत्ता या हो 

*********

दत्ता या हो जगण्यात 

श्वासांच्या या संगीतात 

सोहमच्या उमाळ्यात 

आनंदाचे झाड होत ॥

दत्ता या हो डोळियात 

सुवर्ण प्रकाश होत

उजाळाच्या ऐश्वर्यात 

मनाचे मालिन्य नेत ॥

दत्ता या हो काळजात 

प्रेमाचा तो डोह होत

निववा हो सभोवात 

तहानले सारे ओठ ॥

दत्ता या हो सदा साथ 

जीवलग सखा होत

अलिंगून प्रेमभरे 

रहा मम हृदयात ॥

दत्ता या हो या धावत 

व्याकुळली माय होत

बाळ तुमचा विक्रांत 

तुम्हां असे बोलावत॥

**

https://kavitesathikavita.blogspot.com

पथिक

पथिक

******:

तुझिया पथीचा 

पथिक मी दत्ता 

चालतो परी का 

सरेना हा रस्ता ॥

वाट चुकली का 

दिशा हरवली 

कळेना मज का 

पडे रान भुली ॥

चालतो उन्हात 

तापाने पोळत

कधी अंधारात 

खडी ठेचाळत ॥

माझा उत्तरेचा 

प्रवास सदाचा 

मागतो प्रकाश 

तुझिया कृपेचा॥

येऊ देत वारा 

हिवाचा बोचरा 

फुटू देत टाचा 

छातीचा पिंजरा ॥

परी अंतरात 

पेटलेला दिवा 

नच देवराया 

कधी रे विझावा ॥

मिटताच डोळा  

दिसतो सामोरा 

नच हरवावा  

कधीच तो तारा ॥

विक्रांत ही वाट 

झाला वाटसरु 

विनवितो दत्ता 

चाल तयावरू ॥

****

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://kavitesathikavita.blogspot.com