पथिक
******:
तुझिया पथीचा
पथिक मी दत्ता
चालतो परी का
सरेना हा रस्ता ॥
वाट चुकली का
दिशा हरवली
कळेना मज का
पडे रान भुली ॥
चालतो उन्हात
तापाने पोळत
कधी अंधारात
खडी ठेचाळत ॥
माझा उत्तरेचा
प्रवास सदाचा
मागतो प्रकाश
तुझिया कृपेचा॥
येऊ देत वारा
हिवाचा बोचरा
फुटू देत टाचा
छातीचा पिंजरा ॥
परी अंतरात
पेटलेला दिवा
नच देवराया
कधी रे विझावा ॥
मिटताच डोळा
दिसतो सामोरा
नच हरवावा
कधीच तो तारा ॥
विक्रांत ही वाट
झाला वाटसरु
विनवितो दत्ता
चाल तयावरू ॥
****
©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा