सोमवार, ७ मार्च, २०२२

माझे जगणे .


माझे जगणे
*********
दरवळतो मधुमास भोवती 
सरता सरत नाही
हि गोडी जीवनाची या 
मिटता मिटत नाही ॥१॥

ते वर्ख मनाच्या पंखाचे 
दिशात फाकती दाही 
रस रूप गंध टिपतांना 
मी माझा राहत नाही ॥२॥

या सुखे मृदू झंकारती 
मनी लक्ष लक्ष तारा 
कंपणे देह मनातील 
घेवून जातो वारा ॥३॥

फुलतात तराणे नुतन 
होताच ऋतुंचे आगमन 
हा कण कण भारावून
घेतो तया अलिंगून ॥४॥

जगण्यास भरून जे सर्व
ते सदा जाणवे स्पंदन 
उरी भक्ती प्रीती होवून 
शब्दांनी भरते अंगण ॥५॥

हे जगणे इतुके सुंदर की
वाटते जगास वाटावे 
होवून घनगर्द निळा मी
या अणुरेणूवर बरसावे ॥६॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘












रविवार, ६ मार्च, २०२२

बुद्धिवान अश्रद्धा


बुद्धिवान अश्रद्धा
************:

काय बुद्धिवान 
असते अश्रद्धा 
ऐकुनी प्रबुद्धा
प्रश्न पडे ॥
अहो तो काळोख 
मिट्ट दाटलेला 
डोळे झाकलेला 
हतभागी ॥
बुद्धीविन आण 
कोणी न फसवी
माया ही नटवी 
खरोखर ॥
देते अभिमान 
उंचावते मान 
मागते प्रमाण 
बापाचे जी ॥
करतसे गुंता 
सरळ सुताचा 
अणिक काळाचा 
अपव्यय ॥
होई बा अज्ञान 
फेकी ग्रंथ ज्ञान 
देव भावेविण 
भेटतो ना ॥
विक्रांत पदाचा 
मोठ्या पदवीचा 
जाणतो पोटाचा 
धंदा असे ॥
नको मज याद
दत्ता त्या बुद्धीची 
जेणे की भक्तीची 
तुटी होय ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

शनिवार, ५ मार्च, २०२२

नि‌‌र्बुद्ध भक्ती

नि‌‌र्बुद्ध भक्ती
*****

भक्ती काय कधी असते निर्बुद्ध 
टाळ ते कुटत मख्खपणी ॥१
भक्ती असे एक पेटलेली ज्योत 
कुण्या अंतरात प्रभू कृपे ॥२
कुठे नसे तेल भक्ती भावनांचे 
चारित्र्य वातीचे पिळदार ॥३
म्हणुनिया उगा दिसते ती क्षीण 
दीप्ती मीणमीण गमतसे ॥४
पेटविली ज्योत तोच देतो तेल 
आडोसा सांभाळ करीतसे ॥५
भक्तीचे आभाळ भक्तालाच‌ ठावे 
इतर पहावे आढा छत ॥६
विक्रांत भक्तीला मिरवितो माथा 
हेतू विन दत्ता आठवतो ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

शुक्रवार, ४ मार्च, २०२२

झाड होणे

झाड होणे
*****
स्वप्नांच्या पलीकडे 
आता मी आलो आहे 
पण मन 
अजूनही तिथेच आहे 
स्वप्नात अडकलेले  

स्वप्न मी सोडली 
असेही म्हणू शकत नाही 
पण गळत असते पान
झाड रोखू शकत नाही  

त्या असंख्य 
जीर्ण पानांचा खच 
सभोवताली पडला आहे  
ना परतीच्या वाटेने 
आता बहर निघून गेला आहे  

आषाढाचे स्पर्श काही 
काळजामध्ये झरत आहे  
चैत्राचे डंख काही 
कणोकणी डसत आहे

 ते पाणवठ्या कडे जाणारे 
अन् पाण्यात भिजून येणारे पाय 
इकडे वळतात की काय  
मनी भ्रम दाटत आहे

हे झाड असणे 
फार वाईट असते
कारण त्याला सुखाने 
मरता येत नाही
हे अंकुरायचे स्वप्न
वठणार्‍या फांदीचे
कधीच जळत नाही

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘




बुधवार, २ मार्च, २०२२

तुझे गाणे

तुझे गाणे
*******
मुरडल्या ओठातून 
गाली येई थोडे हसू 
काजळात दडलेले 
दिसे पण कुणा आसू ॥

हसण्याचा सोस खोटा
जीवा लावू नको असा 
उधळून देई जन्म 
सावरी कापूस जसा ॥

वाऱ्यावरी उडायाचे 
अंग होतं आभाळाचे 
उबदार ओलाव्यात 
हळूहळू रुजायाचे ॥

उडण्यात मजा आहे 
रुजण्यात मजा आहे 
नाही त्यात पडण्यात 
खरोखर सजा आहे ॥

बांधुनिया तनमन 
गाणे कसे खुलणार 
उसन्या त्या स्वरावर 
भाव कसे फुलणार॥

तुझे गाणे गा तू आता
येऊनिया छतावर 
गुलाबाचे हासू मग 
कुर्बान ते तुझ्यावर ॥ 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘३३०

मंगळवार, १ मार्च, २०२२

दत्तावाचून


दत्तावाचून
********

दत्तावाचून जीवन 
ते रे कसले जीवन ॥

दत्तावाचून जीवन 
आड पाणियावाचून 
काय अर्थ त्या खणून
श्रम फुकट जावून॥

दत्ता वाचून जीवन 
वृक्ष फळल्या वाचून 
येणे कशाला रुजून 
भार भूमीचा होऊन ॥

दत्ता वाचून जीवन 
पाणी सागर भरून 
तृष्णा कंठात घेऊन 
जळी जिणे थेंबाविन ॥

दत्ता वाचून जीवन 
बरे त्याहून मरण 
देहा कशाला वाहून
जावे सजीव होऊन ॥

दत्ता वाचून जीवन 
जाते व्यर्थ रे संपूर्ण 
जगा सोडून विक्रांत
जातो दत्ताला शरण ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘२४७

स्वीकार

मन गुंतले रे
तन गुंतले रे
क्षण गुंतले रे
हे तुझ्यात ॥
नीज नाही रे 
जाग नाही रे 
स्वप्न पाही रे 
रात्रंदिन ॥
जग हासते 
नाव ठेवते 
मज टोचते 
उगाचच ॥
जरी कळते 
मन लाजते 
नच राहते 
परी आत ॥
कशी येऊ मी 
तुझं पाहून मी 
प्रीत देऊ मी 
राजसा रे ॥
तुज कळेल का 
मन वळेल का 
प्रीत दिसेल का 
डोळीयात ॥
देई होकार 
सर्व आधार 
करी स्वीकार 
प्राण प्रिया ॥

३२५

रिक्तत्ता

रिक्तत्ता ******* क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी आयुष्य येते ऋतू घेवूनी  हसवून रडवून चोरपावलांनी रंग खेळूनी जाते उलटुनी  काय कमावल...