मंगळवार, १४ एप्रिल, २०२०

निळा निळाल



निळा निळाल
*********=
हा निळा निळाल
मिरवितो भाळ
तरी का अंतरी
पेटलेला जाळ ॥
मनी या अजुनी
दया क्षमा नाही
का न वाहते रे
करुणा प्रवाही ॥
तीच आहे वस्ती
तशाच त्या व्यक्ती
नाव फक्त थोर  
तुझे मिरवीती ॥
दिलास जो धर्म
तयाच्या त्या मूर्ती
स्तवे तुजसवे
परि तीच रिती ॥
फुटू दे रे घट
द्वेष भरलेले
सुटू दे रे पान्हे
क्षमा ओसंडले ॥
लोट वाहू दे रे
मैत्री करुणेचे
फुटू दे रे तट
उच्च-नीचतेचे ॥
कळो माणसास
सत्व माणसाचे
मनी भरु दे रे
रंग आभाळाचे ॥
डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com 

पर्याय



पर्याय
*****
कुणीही कुणाच्या
सुखी जीवनाचा
पर्याय नसतो .
जरी सुखी जीवन या
भ्रामक शब्दाला
सापडत नाही
पर्याय कधीही
तशीतर पर्यायाची यादी
खूपच मोठी असते
अन ती क्वचितच
कुणाच्या हाती येते
अर्थात एका पर्यायानंतर
दुसरा पर्याय
असतोच समोर
उभा सदैव
दत्त म्हणून !
असे पर्याय
शोधून शोधून
सोडून
निरुपाय झाल्यावर
जो समोर उभा राहतो
दत्त म्हणून !!
तो पर्याय
पर्यायातील असतो
हेच कदाचित
पर्याय शोधण्याचे
निवडण्याचे
सोडण्याचे
व पर्यायाच्या उत्पत्तीचे
कारण असावे.
***
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.in/

सोमवार, १३ एप्रिल, २०२०

सापडले डोळे



सापडले डोळे
*******

हरवले डोळे
सापडले डोळे
पुन्हा काळजात
दाटले उमाळे ॥
घनदाट डोह
गर्द कृष्ण काळे
प्रकाश तेजस्वी
त्यावरी झळाळे ॥
कोण तू कुठला
मजला नकळे
पाहता तुज का
गात्रात शहारे ॥
लपविले ओठ
भाल लपविले
भाव ओळखीचे
परी न दडले ॥
क्षणात विश्वाचे
सुजन या झाले
क्षण पाहण्यात
नवी मी हि झाले ॥
******::
डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

रविवार, ५ एप्रिल, २०२०

नव श्रीमंत


नवश्रीमंत
******

उडवितो गाड्या
कशाला रे गड्या
बापाच्या पैश्याने
मारतोस उड्या ॥
कानी भिकबाळी
गळ्यात साखळ्या
विकुनी जमिनी
कशाला बांधल्या ॥
माज दो दिसांचा
तुझा उतरेल
फुका मिरविली
संपत्ती सरेल ॥ 
कु-र्यात  बोलणं
बाटलीत  जीणं
मटन चिकन
सर्रास झोडणं  ॥
शिक्षणाचा गंध
अजूनही नाही
पुढच्या पिढीची
चिंता तीही नाही ॥
दारुड्या बापाचा
पोर तो तू गुंड
बिघडली पोर
तुझी ती ही बंड ॥
धन देणाऱ्याची
भरली तिजोरी
तुझी दो वर्षात
सरेल रे सारी ॥
वापर रे पैसा
पोरांना शिकाया
धंद्याला लावी वा
नच कि फुकाया ॥
विक्रांते गरिबी
तुझी ती पाहिली
म्हणूनी चिंता ही
मनी उपजली ॥
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot in

कृपेची बाहुली



कृपेची बाहुली
******

कृपेची बाहुली
मज मीच केले
जगी मिरविले
तुझ्या नावे ॥
लावियला टिळा
कोरुनी सुरेख
धवल हा वेष
चढविला ॥
वदे दत्त दत्त
जगा पडे धाक
श्रद्धेचा पाइक
धन्य झालो ॥
परी मुखवटा
गळतो हा खोटा
पाहू जाता लाटा
मनातील ॥
अजुनही इथे
मनाची च सत्ता
नामधारी दत्ता
दिसे तू रे ॥
देहबुद्धीचा या
करण्या पाडाव
दिसेना उपाव
अजुनिया ॥
कृपाळा तुजला
शरण शरण
उपाय अन्य न
दिसे मज ॥
ढोंग्याचे हे ढोंग
होवो आता खरे
विक्रांता या त्वरे
तेची करा.॥
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, ४ एप्रिल, २०२०

गुरू उपनिदिष्ट साधन



गुरू उपनिदिष्ट साधन

**********

करी नित्य नेम

गुरु ठेव ध्यानी

आणिक साधनी

वाहु नको ॥

गुरुचे साधन

हेच गुरुदेव

आणि भेदभाव

मानू नको ॥

पेटविला दीप

ठेव सांभाळून

साधना घालून

तेल तया ॥

श्री गुरु म्हणजे

असे गुरुतत्व

दृढ भरी भाव

तया ठाई ॥

सोड  धावाधाव

धर एक ठाव

तुजला उपाव

दाविन तो ॥

विक्रांता कळले

मनी उतरले

ते चि सांगितले

जगतास ॥


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://kavitesathikavita.blogspot.in

गुरुवार, २ एप्रिल, २०२०

माझा राम



माझा राम
********

माझा राम
मला भेटतो कधी
रूग्णांच्या डोळ्यात
माझी वाट पाहत
बसलेला
असतो तो
तासन्तास रांगेत
उभा थकलेला .
दोन गोड शब्दासाठी
सदैव आसुसलेला
कफ सिरप मागताना
उगाचच ओशाळलेला

माझा राम
मला भेटतो कधी
नर्मदेच्या काठावरती
रुक्ष कठोर डोळ्यातला
अभिमानी गांजलेला .
दारिद्रयातील जगण्याला
सहजच सरावलेला

माझा राम
मला भेटतो कधी
माझ्या दारावरती
भिक्षेसाठी थांबलेला
आशीर्वादाची झोळी घेऊन
याचक झालेला

माझा राम
शब्दात थांबायला
नाही सांगत मला
माझा राम
मंदिरात जायला
नाही सांगत  मला

माझ्या रामाला
पारायण कथा संकीर्तन
घंटानाद करणं
नाही पसंत एवढं

माझा राम असतो
सदैव खुश
संगत नसलेला
एकांतात
मध्यरात्री
पंख्याच्या आवाजात
कवितेत उतरत

वा रस्त्यावर पडणार्‍या
आषाढ सरीतील नर्तनात
 माझ्यासवे गात

झाडातला राम
माणसातला राम
वार्‍यातला राम
पावसातला राम
असतो सदैव सांगत
पाहायला  मला
माझ्यातला
राम !

 डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोने
https://kavitesathikavita.blogspot.in

रिक्तत्ता

रिक्तत्ता ******* क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी आयुष्य येते ऋतू घेवूनी  हसवून रडवून चोरपावलांनी रंग खेळूनी जाते उलटुनी  काय कमावल...