बुधवार, ४ जून, २०१४

ग, राहू दे ग






जावू दे ग, राहू दे ग
तुज कळणार नाही
डोळे आभाळाचे सखी
कधी दिसणार नाही

खडबडीत खोडात
स्पर्श खुलणार नाही
तनु कोमल तयास
अर्थ कळणार नाही

किती प्रखर ऊन हे
शांती वरणार नाही
तुझे प्राजक्ताचे ओठ
दाह साहणार नाही

आग लागता वनास
पाणी मागणार नाही
प्राण विझले तरिही
हाक हि येणार नाही  

तुझे सजू देत स्वप्न
कुणा कळणार नाही
वाट बुजली जुनी ही
खुणा राहणार नाही

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/






मंगळवार, ३ जून, २०१४

कसे सांगू सखी ...





इथे आहेस तू
तिथे आहेस तू
रात्रंदिनी मनी
माझ्या आहेस तू

जवळी असून
दूर आहेस तू
हृदयी असून
न दिसतेस तू

कसे सांगू सखी
ध्यास आहेस तू
पुन्हा जगण्याची
आस आहेस  तू

अजुनी मजला
न कळलीस तू
अजुनी प्रीतीला
न स्पर्शलीस तू
  
जीवास परि वेड      
लाविलेस तू  
मनी खोलवर
रुजलीस तू

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/



सोमवार, २ जून, २०१४

सखी






सखी असता सभोवताली
जीव हलका हलका होतो
प्राजक्ताचा सडा सुगंधी
माझ्या मनात बरसतो

कधी हसते कधी चिडवते
कधी पाय आपटत जाते
क्षणात सारे सारे विसरुनी
शहाण्या परि शांत बोलते

दिन वेचले कष्टामधले
सहजपणे मला सांगते
दु:ख गहिरे जगलेले  
उरातले वादळ कळते

कधी स्वप्नांचा उंच झुला  
माझ्या समोर उलगडते
तिज आश्वस्थ करतांना
मनात माझ्या धडधडते

गुपित कुठले आत ठेवले
कुणापासून काही लपविले
कधी कुणा कसे फसविले
सांगे सारे ती मनातले

तिच्या सोबत असतांना
काळ किती भरभर जातो
ती असण्याचा स्पर्श सदा   
जगण्याला घेरून राहतो    

घराकडे ती जेव्हा निघते
गुडबाय ही सहज म्हणते
येणे जाणे वरवर तिचे  
सदैव माझ्या मनी राहते

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

  

रविवार, १ जून, २०१४

प्रेम शोध




एक धागा तुटताच
दुसरा जोडू पाहतो
माणूस इथे एकटा
का कधी राहू शकतो

माणसाला स्पर्श हवा
शब्द हवे प्रेम हवे
सोबतीला जीवनात
उबदार सौख्य हवे

स्मृतींच्या दग्ध महाली
वेदनांची भग्न गाणी
सोडुनिया जावे त्यांना
स्वागतशील अंगणी

नवी प्रीत नवी गीत
यात नसे प्रतारणा
सुख शोध घेत जाणे
जीवनाची आराधना

प्रेमासाठी जगायचे
प्रेमामध्ये जगायचे
भेटत नाही तोवर    
शोधतच राहायचे

जगणे हाच असतो  
जीवनाचा अर्थ खरा
उधळूनी जग मग 
त्याच्या मिठीमध्ये जरा

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/





चाकरमानी

चाकरमानी ******** पोटाला पाठीला  पिशव्या बांधुनी कामाला निघती हे चाकरमानी ॥ चाकरमान्याच्या  डोळ्यात घड्याळ देहा चिकट...