आणि अचानक
जाती हरवून
मित्र प्रियजन
विषाणूने ॥
कुणी काल झाले
इथे रिटायर
गावातले घर
डोक्यामध्ये ॥
कुणी जीवनाच्या
उभा मध्यावर
भार खांद्यावर
संसाराचा ॥
कुणी नुकताच
जाणतो जीवन
कळल्यावाचून
फिरे मागे ॥
तसे तो मरण
ठेवले वाढून
प्रत्येक जण
जाणतसे ॥
अर्ध्या ताटातून
परी हे उठणे
किती जीव घेणे
दत्तात्रया ॥
नको रे नेवूस
कोणा प्रभू आता
जीवनाची वाटा
चालतांना ॥
विक्रांत प्रार्थना
करीतो कृपाळा
येवून सांभाळा
लेकरांना॥
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा