सोमवार, २० जुलै, २०२०

संवेदना

संवेदना
****
जाहली  बोथट 
माझी संवेदना 
काय हे चालले 
मजला कळेना ॥

मरतात जन 
धडाड येऊन 
श्वास अडकून 
कळल्यावाचून ॥

रोजचे मरण 
रोज आक्रंदन 
रोजचे पी पी ई
प्लास्टिक कफन ॥

 रडतात मुले  
बायका रडती 
धास्तीत पडले
शेजारी पळती ॥ 

येतात सयंत्रे 
मागणी वाचून 
जागा न ठेवण्या 
राहती पडून ॥

नवीन सामग्री 
अर्जंट कंट्राट
परी मरणाचा 
घडे ना रे अंत ॥

जयाची पॉलिसी 
तया मिळे बेड 
रिपोर्ट साऱ्यांचा 
दिसतो कोविड ॥

कुठे चाललेय 
कोणाचे शोषण 
कोण कुठे घेई 
हात  ते धुऊन ॥

तरीही त्या रांगा 
लागती मटना
हुल्लड होतेच 
रोजच्या दुकाना ॥

चालतो व्यापार 
चोरून छुपून
पोट हातावरी 
जाती ते निघून ॥

मरणाच्या वारा 
सुसाट सुटला 
गाठेन आम्हाला 
आज ना उद्याला ॥

कोण रे मरेन 
कोण तो जगेन 
टक्क्यांची गणित 
कुणा न सुटेन ॥

विक्रांत विनवी 
दत्ता अवधूता 
आवरा  सावरा 
आता या जगता.॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मिच्छामी दुक्कडम ( जरा अवेळी )

मिच्छामी दुक्कडम (जरा अवेळी ) ****** वळवले दाम ठोठावले काम  मिटे आश्वासन कुठे वर्धमान ॥ तुझाच भरोसा आता तीर्थंकरा उणीव न यावी तु...