दावी रस्ता
***********
सरलेल्या आयुष्याचा
सल मनी टोचतो रे
काय मी जगलो नि
कसा आहे जगतो रे
भिकारीच वृती सदा
देवा तुझ्या दरबारी
नवसाचे डोंगरच
ठेवले रे तुझ्या दारी
सांगतच होते संत
उभा कल्प वृक्षातळी
समजून उमजून
केल्या त्याच चुका तरी
तसा देवा दयाळू तू
नाही म्हटलाच नाही
सारे बाल हट्ट माझे
पुरे केले लवलाही
आता तरी संपू दे रे
मागण्या या माझ्या व्यर्थ
वठल्या भक्तीस दे रे
वठल्या भक्तीस दे रे
नव्या जाणिवेचा अर्थ
तुझ्या हाती सारे दत्ता
देई दृष्टी दावी रस्ता
आण पुन्हा भानावरी
हरवल्या या विक्रांता
------------------------
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा