*******
मी तो दत्ताचा छावा
आलो दत्ताचिया गावा ॥
गिरी चढलो थोरला
उरी भेटलो पावुला ॥
वाट काढत पाण्यात
कधी मुग्ध चांदण्यात ॥
कधी मेघी हरवून
कधी उन्हात तावून ॥
दत्त येत होता सवे
दत्त नेत होता सवे ॥
ध्यास लागलेला मना
बळ कुठले या तना॥
दत्त कृपाळूवा झाला
केले जवळ बाळाला ॥
विक्रांत भरून पावला
धन्य स्पर्शून शिखरा ॥
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा