मंगळवार, १७ मार्च, २०२०

तव पदी येता






तव पदी येता 
**********
तव पदी येता 
चित्त अवधुता 
जन्माची वार्ता 
हरवली 

उधळला धूप
वृतीचा अनंत 
गेला आसमंत 
व्यापून या 

पेटुनिया ज्योत 
सोनेरी पिवळी 
प्रभेनी सजली 
काया माझी 

देहाच्या देवळी 
देवाची दिवाळी 
प्रकाश कोवळी 
विद्युल्लता 

शोधाचिया वाटा 
आटल्या मिटल्या 
डोळ्यांच्या बाहुल्या 
सप्तलोकी 

विक्रांत जडाचे
गूढ कवतुक 
मिटली रे भूक 
नक्षत्रांची

 **
डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
येथे
लेबल: , ,

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

मिच्छामी दुक्कडम ( जरा अवेळी )

मिच्छामी दुक्कडम (जरा अवेळी ) ****** वळवले दाम ठोठावले काम  मिटे आश्वासन कुठे वर्धमान ॥ तुझाच भरोसा आता तीर्थंकरा उणीव न यावी तु...

  • मुखवटा
    मुखवटा ******** चेहरा म्हटले की मुखवटा आलाच किंवा चेहरा हेच मुखवट्याचे दुसरे नाव आहे आता कुठला मुखवटा चांगला कुठला वाईट ...
  • तुझे डोळे
    तुझे डोळे ***** तुझे डोळे चांदण्यांचे बावरल्या हरीणीचे दूर कुठे अडकल्या गायीच्या गं दावणीचे . तुझे डोळे नवाईचे घनदाट...
  • क्षणातला दत्त
    क्षणातला दत्त मनी विसावला आणि स्थिरावला जन्म मृत्यू सगुणाची मोट निर्गुणी बुडाली जयाची कळली त्यालाचीच छाया प्रकाशाचा असे जग ख...
  • कविते बद्दल
    आम्हा वाटते आम्ही लिहितो   शब्द काव्य महा न प्रसवतो   खरच सांगतो मित्रा तुजला   लिह्णारे ते आम्ही नसतो   ही तो कृपा सरस्...
  • मोकळे केस तू
    मोकळे केस तू ! रुपेरी कांतीचे  लेवून चांदणे मोकळे केस तू मिरवित येते  काजळ कोरले  दिठीत सजले गाली ओघळून   तीट लावते चालणे त...
  • तोच तो ब्राह्मण
    तोच तो ब्राह्मण ************ ब्रह्म जाणतो जो तोच तो ब्राह्मण बाकी तुम्ही आम्ही सारे ते समान ॥ आम्हाला बुद्ध ही गमतो ब्राह्मण आ...
  • पालखी
    पालखी ******* थरारे कळस  कळ हृदयास  देवा तुझा ध्यास  अंतरात ॥१ सरेना विरह मिटेना काहुर डोळियात पूर आसवांचा॥२ धावते पालखी  वेडेपि...
  • इनकाऊंटरची बॉडी पाहून ..
    एक गोळी सुटते एक जीवन संपते एक विश्व हरवते मेंदूच्या पोकळीत लुकलुकणाऱ्या हजारो आठवणी स्मृतीचे पुंज विझून जातात...
  • संत गजानन महाराज
     संत गजानन  महाराज ******************* नाही बंकटाची दृष्टी हरी पाटलांची भक्ती बाबा गजानना तरी ठेवा दासावरी प्रीती नाही भाऊंचे ते...
  • उपेक्षा
    उपेक्षा  **** उपेक्षा फुलांनी  भरले आभाळ  पाडण्याचा आळ स्वतःवरी ॥ काही जीवनाची  असे चूकभूल  प्रारब्धाची चूल  पेटलेली ॥ विझल्या दिव्याचे  ओझे...