कुपी
तुझ्या आठवणी
धुकट धुसर
परी खोलवर
रुतलेल्या
तुजसी बोलणे
नव्हते घडले
अंतर मिटले
पावुलांचे
तुझे पाहणे
उरात घुसणे
अजून जगणे
काहि तिथे
कितीदा लिहिले
नाव वहीवर
परी ना धजले
ओठ कधी
उलटून गेली
तीन तपे अन्
आले वाहून
दूर जीणे
तू ही असशील
गेली विसरून
बघ वेडपण
षोडशीचे
किती सुगंधी
पण ती स्मृती
होत न रिती
कधी कुपी
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा