|| तूझिया वाचून ||
**************
आता मी माझ्यात
तूझिया वाचून
क्षणांची बांधून
मोट चाले ||
कोरडे नयन
कोरडे मन
कोरडे जगणं
उदासीन ||
आटला धावा
आटली तहान
तमी हरवून
संवेदना ||
मिटली पाकळी
सुटली अंजुळी
हरवून गेली
प्रार्थना ही ||
दाटला अंधार
मिटला हुंकार
प्राक्तना सादर
अधोमुख ||
मनाच्या खेळा
होवून आंधळा
फिरलो गरारा
वाटे आता ||
विक्रांत पेटली
जाणीव विझली
काळोखी गिळली
कुणी कैसी ||
डॉ..विक्रांत प्रभाकर
तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा