दिप लाव डोळियात

नवी विटी नवे राज

तोच खेळ चाले आज

येतो अन जातो श्वास

जगण्याचा गमे भास

वाहतेय पाणी फक्त

उभा राहे उगा तट

आणि किती रातदिस

सारे ठाव अंधारास

खोलवर खुळी आस  

जन्म जणू गळफास

जोखडाचा अर्थ काय

कळण्यात वय जाय

आता तरी बांध तोड

ओला कर तुझा माठ

जीवनाशी पैज घेत   

दिप लाव डोळियात

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in