शुक्रवार, ५ जानेवारी, २०१८

प्रिय सखी



कधी जीवनात
अगदी अकस्मात
मागता हातात
येते भाग्य

तसे तुझे येणे
सभोवती असणे
हसणे बोलणे
असते काही

हसते जीवन
तुझ्या ओठातून
जीवा निववून
जातेस तू

तू सुखाची
झुळूक क्षणाची
होते हृदयाची
ठेव माझ्या

हातात घेऊन
मी ते क्षण कण
ठेवतो जपून
प्रिय सखी

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in





कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दारात

दारात **** तुझ्याच कृपेने जळेल वासना  सांभाळ सावर मज दत्त राणा ॥१ जुनाट घोंगडे क्षणात जळेन  मग ते भस्म मी तुजला वाहीन ॥२ फारच कठ...