आसक्तीच्या डोही
बुडू गेले प्राण
सुखाचे प्रमाण
अाकळेना .
मोहाची सावली
हातात येईना
जीवास कळेना
लोभ क्षोभ .
तेलासवे वाढे
वन्हीचा आकार
जाहला प्रकार
तैसा काही
विझूनिया गेला
दीप हातातला
अंधारे गिळला
मार्ग माझा .
ज्ञानाचा प्रकाश
पाडी ज्ञानदेवा
सत्संगाचा ठेवा
द्यावा मज ।
विक्रांत हिंपुटी
तुझ्या दारावर
मागे चतकोर
प्रेम तुझे ।।
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा