*****
तीच वेदना
तिला पाहतो
हृदयी शोधतो
मी माझिया ।।
जी नच माझी
फक्त असावी
व्यर्थ वहावी
जीवनात ।।
वेदनेचे त्या
होवून गाणे
दाहकतेने
विश्वं सजावे
जसे फुटावे
बीज कुठले
अर्थ साठले
अंतरात
प्रकाश ल्यावे
धरती व्हावे
हरवून जावे
कणोकणी ।।
अस्तित्वाचा
होम होऊनी
यावा प्रकटुनी
हुताशनी ।।
हाती ज्याच्या
फक्त असावे
दिधले देवे
पसायदान ।।
मग असण्याचा
क्षोभ मिटावा
जन्म कळवा
विक्रांता या।।
डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा