कशाला पाहिसी
बळ दत्तात्रेया
कारण भांडाया
देसी उगा
काय अहंकार
मनात पोसशी
उगाच घालसी
नरकात
इवल्या जगाचे
इवले नाटक
चाले कटकट
रातंदिन
बांधी ओटीपोटी
तान्ह्या लेकरास
घेवून घरास
जाई आता
तुझिया प्रेमाची
उरावी तहान
जगण्या कारण
तूची एक
करावे विक्रांता
पुन्हा शून्य असा
तव प्रेम पिसा
दत्तराज
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा