रविवार, २७ एप्रिल, २०१४

भांडी घासा धुणे धुवा





भांडी घासा धुणे धुवा
झाडू काढा लादी पुसा
रांधा वाढा उष्टी काढा
सोडू नका थोर वसा

दिनरात तेच तेच
आयुष्याचा होतो वेच
कुठलीच शुद्ध नाही
घरदार सुख हेच

कधीतरी स्वत:साठी
जगायला धीर नाही
पिंजऱ्याचे सुख पक्ष्या
पंख आठवत नाही

आभाळाची भीती मोठी
असे खरी असे खोटी
मनातल्या सावल्यात
शिकाऱ्यांची असे दाटी

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

लोभ

लोभ ****** फुटली उकळी  गाणे आले गळा  प्रेमे उजळला  गाभारा हा ॥ १ शब्द सुमनांनी  भरले ताटवे भ्रमराचे थवे  भावरूपी ॥ २ पसरला धूप  ...