गुरुवार, १० एप्रिल, २०१४

मैत्री

मैत्री हे नात असत
मना मध्ये रुजलेलं
मैत्री हे गाण असत
हृदयात फुललेलं
मैत्रीचे रोप असतं
आपणच लावलेलं
स्नेह प्रेम विश्वासाचे
जल सिंपन केलेलं
सुखदु:खामध्ये साऱ्या
तो साथीदार असतो
पाठीवर थाप कधी
खांद्या आधार असतो
ईवल्याशा रोपाचा त्या
मोठा वटवृक्ष होतो
न मागता देतो घेतो
तिथे हिशोब नसतो

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/




कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मागणे

मागणे ***** आता माझे हे एकच मागणे दत्तात्रयी राहणे घडो यावे ॥ हृदयी धडधड व्हावी दत्त दत्त  स्पर्शात दृष्टीत भरावा तो...