गुरुवार, १० एप्रिल, २०१४

मैत्री

मैत्री हे नात असत
मना मध्ये रुजलेलं
मैत्री हे गाण असत
हृदयात फुललेलं
मैत्रीचे रोप असतं
आपणच लावलेलं
स्नेह प्रेम विश्वासाचे
जल सिंपन केलेलं
सुखदु:खामध्ये साऱ्या
तो साथीदार असतो
पाठीवर थाप कधी
खांद्या आधार असतो
ईवल्याशा रोपाचा त्या
मोठा वटवृक्ष होतो
न मागता देतो घेतो
तिथे हिशोब नसतो

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/




कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...