गुरुवार, २४ एप्रिल, २०१४

होती इथेच कधी ती





होती इथेच कधी ती
घरकुली चंद्रमौळी
दारास तोरण अन
ओढाळ विरह डोळी

अजुनी श्वासात माझ्या
गंध धुंद दरवळे
मृदूल स्पर्श हळवा
देहावरी घुटमळे

चांदण्यात विणली ती
स्वप्ने कुठे हरवली
हाती हाताने रेखली
रेषा कुणी मिटवली

पेरली आग ह्रदयी
जाग कुणी ही आणली
घुसमटे प्राण आणि 
स्वप्ने जळुन गेली

असा भाग्यहीन का मी
माझे मलाच कळेना
चुकली वाट कुठली
मज शोधूनी दिसेना  

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मागणे

मागणे ***** आता माझे हे एकच मागणे दत्तात्रयी राहणे घडो यावे ॥ हृदयी धडधड व्हावी दत्त दत्त  स्पर्शात दृष्टीत भरावा तो...