गुरुवार, २४ एप्रिल, २०१४

होती इथेच कधी ती





होती इथेच कधी ती
घरकुली चंद्रमौळी
दारास तोरण अन
ओढाळ विरह डोळी

अजुनी श्वासात माझ्या
गंध धुंद दरवळे
मृदूल स्पर्श हळवा
देहावरी घुटमळे

चांदण्यात विणली ती
स्वप्ने कुठे हरवली
हाती हाताने रेखली
रेषा कुणी मिटवली

पेरली आग ह्रदयी
जाग कुणी ही आणली
घुसमटे प्राण आणि 
स्वप्ने जळुन गेली

असा भाग्यहीन का मी
माझे मलाच कळेना
चुकली वाट कुठली
मज शोधूनी दिसेना  

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...