एका पायावरती नाचत
लहानगी ती थबकत थबकत
चाले आपुल्या नादात
बे दुने चार बेत्रिक बेत्रिक
बोबड गाणं काही गात
एक वेणी सुटलेली
केसं हि होती विस्कटली
पाठीवरती दप्तर भरली
शाळा नुकती सुटलेली
होतो तिजला पाहत,हासत
मज पहिले तिने वळत
जरा थांबली ती क्षणभर
अन गोड हसली गालभर
मान आपुली तिरकी करत
अमुल्य स्मित मजला देत
मग पळाली वाऱ्यागत
ते स्मित इतके लोभस होत
कि बालपण मम हृदयात
अलगद उमलले झंकारत
कंपणात स्मृती लहरीच्या
मग मीही गेलो तसाच वाहत
एका पायावरती नाचत
तेच तिचे गाणे म्हणत ,
बे दुने चार बेत्रिक बेत्रिक
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा