त्यांची मुलं आमच्या डोळ्यासमोरच
दुडू दुडू धावायची मस्ती करायची
आणि पाहता पाहता
शाळेत कॉलेजमध्ये जाऊन शिक्षणाच्या
अंतिम टप्प्यात ही पोचली आहेत .
काही जीवनात स्थिरावली आहेत .
तर आम्ही जेस्सी सिस्टरांचा संसार
फार जवळून पाहिला आहे .
त्यामुळे त्यांच्याबद्दल खूप लिहू शकतो
पण लिहिण्यालाही मर्यादा आहेत .
फार वर्षांपूर्वी टीव्ही वरती
एक सिरीयल यायली जस्सी जैसी कोई नही .
आम्ही बऱ्याच वेळेला जेसीला
मजे मजेत तसे बोलायचो सुद्धा .
पण त्या मजे मागे सुद्धा सत्य लपलेलं होतं
ते आम्हाला कळत होतं .
सिस्टराचे मिस्टर परदेशामध्ये नोकरीत असायचे
त्यामुळे संसाराची जबाबदारी ,सारा डोलारा
त्यांनी एक खांबी तंबू प्रमाणे सांभाळला होता*१
म्हणूनच त्यांच्यातील मायाळूपणा आणि
कडकपणा हा एकाच वेळेला दिसून येई
पण मुळात त्यांच्या स्वभाव कडक मुळीच नाही
कारण तोडून बोलणे चिडणे कुणाला दुःख देणे
हे त्यांच्या स्वभावातच नाही
त्यामुळे कुणाचा खूप राग आला तर
त्यांची चिडचिड व्हायची खरी
अन त्या वैतागायच्या सुद्धा
पण त्या एका विशिष्ट मर्यादेच्या पलीकडे
बोलू जावू शकत नव्हत्या
अर्थात मग आमच्याकडे तक्रार घेऊन यायच्या
आणि आम्ही आमच्या परीने
त्या व्यक्तीला समज देऊन .
त्यांना त्यांचे समाधान करून
ते प्रकरण छान पैकी मिटवून टाकायचो.
सिस्टर अतिशय बोलक्या आहेत
त्याचे मराठी सुद्धा खूप छान आहे
तरीही त्यांना मराठी परीक्षे त्रास दिलाच . .
तर त्यांची छोटी मुलगी
ते तिला किंगणी म्हणायच्या
ती शाळेच्या पहिल्या दिवशी हरवली .
हरवली म्हणजे ओव्हर कॉन्फिडन्स मध्ये
ती घरी यायला निघाली आणि कुठेतरी पोचली *
तिच्या या पराक्रमाचे वर्णन
सीस्टराकडून कितीतरी वेळा ऐकले
आणि प्रत्येक वेळा ते एन्जॉय केले
आणि याशिवाय जीवनातील
खूप घटना,संकटे ,प्रसंग याचे वर्णन त्या करीत.
ती त्यांची कथा कथन शैली खूपच छान आहे .
त्यांनी घरासाठी मुलींसाठी उचललेले कष्ट
केलेली धावपळ आणि मुलींचे शिक्षण
पार पडण्यासाठी केलेल्या लटपटी खटपटी
आम्ही फार जवळून पाहिल्या आहेत .
म्हणूनच आम्ही शंभर टक्के म्हणू शकतो की
त्या अतिशय ग्रेट आहेत .
म्हणजेच जस्सी जैसी कोई नही
मध्यंतरीच्या काळात त्यांना स्पाईनच्या आजाराने
दिलेल्या त्रास आम्हाला आठवतोय
पण त्यातून ज्या खंबीरपणे आणि हिम्मतीने
त्या बाहेर पडल्या त्यावरून
त्यांच्या स्वभावातील निग्रह जाणून येतो
आजकाल महानगरपालिकेमध्ये
दक्षिणे भारतातून फारशा स्टाफ नर्सेस '
भरती होत नाहीत .
काही कारण असेल त्यात आपण पडत नाही .
पण त्यामुळे साउथ इंडियन सिस्टरांचे*
जे एक स्वभाव वैशिष्ट्य असते
रुग्ण हाताळण्याची पद्धत असते
सहकाऱ्यांबरोबर वागायची पद्धत असते
ती आम्ही नेहमीच मिस करतो
किंबहुना त्या जनरेशन मधील काही शेवटच्या
दुव्या मधील, जस्सी सिस्टर आहेत
त्यांच्याबरोबर आम्हा काम करायला मिळालं
त्याबद्दल आम्ही आम्हाला भाग्यवान मानतो .
तर आता हा दुवा ,
आपल्या लाडक्या सिस्टर आता निवृत्त होत आहेत *
निवृत्ती पश्चात त्यांना सुख समाधान
आनंदी निरोगी जीवन लाभो हीच प्रार्थना .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️ .
