भोवरा

मनाचा भोवरा 

***********

मनाचा भोवरा 

फिरे गरगर 

एका अक्षावर 

जाणिवेच्या ॥ 

कळते वर्तुळ 

स्थिर ते चपळ 

असतो केवळ

भास जरी 

नसलेले मन 

असले होऊन 

घडते जीवन 

गमे ऐसे 

कुणाच्या हातात 

भवर्‍याची दोरी 

कोण घरोघरी 

खेळतोय

इथे हे कळता  

सरे सारी चिंता 

राहितो फिरता 

गरगर

विक्रांत पाहतो 

अवघे फिरता 

अन फिरवता 

अंतर्यामी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘२३५

ते जग

ते जग

*****

इथे जिंकणे 

फारच सोपे असते 

इथे हरणे 

नेहमी अवघड असते 

 अन इथे

जिंकणारा काय 

खरोखरच 

जिंकत असतो ?

सारे काही हरवून 

कुणी दिवाना 

झेंडा जगण्याचा उंच 

मिरवत असतो !

म्हटले तर सोपे असते 

म्हटले तर अवघड असते  

ते जग खरोखर

वेगळे असते

तिथली समीकरणे 

कोडे भरलेली असती

अन कुणासही ती

कधीही सुटत नसती 

ते जग आलेच

जर कधी सामोरी

डोळ्यात भरून स्वप्न 

पाहावीत रुपेरी 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

मित्र भेटी

मित्र भेटी

********

कारण काही नसते 

तरी भटकत येतो

उगाचच काही गप्पा 

नि गोष्टी करून जातो

मित्रांना भेटायला का 

कारण काही लागते 

जीवलग दिसायला 

गरज कसली असते

खरतर नात्यातले

इथे कोणीच नसते 

देणे घेणे व्यवहारी

काही काहीच नसते

सुख दुःख तयासवे

काही वाटली जातात

मनातील भार काही

सल निघून जातात

ते ऋण त्यांचे हवेसे

कधी फिटत नसते

दिवसोंदिवस मनी

सदा वाढावे वाटते 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

रायदास एक बेट (मला न कळलेले)

रायदास एक बेट (मला न कळलेले)

********

नदीमध्ये अगदी प्रवाहात 

एखादे बेट असते 

म्हटले तर ते नदीचेच असते 

म्हटले तर ते नदीचे नसते 

अगदी ठामपणे उभे असलेले 

प्रवाहाची तमा न बाळगता 

आपल्या असले पणात 

मग्न असलेले 

कधीकधी येते वादळ 

घनघोर महापूर 

बेटावरून पाणी वाहते 

बेट पाण्यात बुडून जाते 

आहे की नाही असे वाटते 

पण टळताच ती वेळ 

ते पुन्हा दिसू लागते 

पाण्याला विभागून 

खळखळाटात उभे असलेले 

कधीकधी त्यावर उगवते 

काही गवत काही  झुडपे 

काही वेलीही

त्यावर येतात फुलेही 

रानगंध ल्यायलेली 

बेट सांभाळते त्यांनाही 

पण तोवरच 

जोवर आभाळाची ओल असते 

येताच ग्रीष्म सरता वसंत 

होते वाताहत 

त्या सुकणाऱ्या झुडपांना 

ते बेट असून सभोवती

पाणी कधीच पुरवत नाही  

निसर्ग नियमात कधीच

ढवळाढवळ करत नाही

ते बेट कातळाचे 

वरून निर्लेप निर्विकार असते 

पण आतून खोलवर जडलेले असते

नदीच्या तळाशी भूकवचाशी 

आपल्यातील आपलेपणात दृढ !

खरे तर ते त्याचे बलस्थान असते

अन दुर्बळस्थान ही !!

कोणी कधी त्यावर उभारतो 

छोटसं मंदिर 

दगडाला शेंदूर लावून 

ठेवतो देवही त्यात 

रोवतो त्रिशूळ वगैरेही

कुठल्यातरी खड्ड्यात 

देतो दैवी रूप 

त्या बेटाला 

तेही ते स्वीकारते

हसत हसत स्वतःची 

कारण त्याला माहित असते 

ते असणार आहे 

पुढच्या पावसाळ्यापर्यंतच

नंतर तीच अतळ निर्विकार 

स्वमग्नता पांघरून 

पहुडणार असते 

ते प्रवाहात 

प्रवाहात न मिसळता.

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

मोरपिस उरी

मोरपिस  उरी

********

सांडून स्मृतिची 

सारीच मंजुषा 

झुगारून आशा 

परतीची ॥१

 

कसला हा शोध 

चाले जीवनात 

दु:ख विरोधात

सुख घेण्या ॥२

काहिली उन्हाची

चार प्रहराची 

सावली घ्यायची 

सारी रात ॥ ३

असेच असते 

ना रे हे जीवन 

घ्यावे स्विकारून

म्हणतो मी ॥

पण आकळेना 

आत्म विलोपन  

येते का घडून

स्विकारात ॥४

दाविता दावीना

वाट ती ही दत्त 

पावुलात रक्त 

साकळले ॥५

विक्रांता सावळे 

तेच स्वप्न दारी

मोरपिस उरी 

खुपणारे ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

गजानन महाराज

गजानन महाराज

*************

सदा उन्मनीत नसे देहभान 

बाप गजानन शेगावीचा ॥

किती मनोहर हास्य मुखावर 

दव फुलावर जसे काही ॥

नाही नाव गाव नाही इतिहास 

कुठून कशास आले तेही ॥

काही भाग्यवंत जमले भोवती 

जहाले तोडती भवपाश ॥

हाय परी देहा नव्हतो मी तेव्हा

खंत हीच जीवा फार वाटे ॥

आताही तू देवा असशी सूक्ष्मात 

सांभाळीसी भक्त शरण ते ॥

परी कसे व्हावे तुम्हासी लायक  

पडण्या पावक कृपादृष्टी ॥

विक्रांत मागतो तुज भक्ती दान

कृतार्थ जीवन करी बापा  ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

देव

देव

**** 

देव सांडून सांडेना 

देव मोडून मोडेना 

देव कोंडून कोंडेना 

मना माजी ॥

देव हाती गवसेना 

देव  चित्ती सापडेना 

देव रीती आकळेना 

पुजाऱ्यांच्या ॥

देव करुणा असे का 

देव प्रेरणा असे का 

देव जीवना असे का 

सूत्रधार ॥

माळ जपून पटेना 

ध्यान करून गटेना 

ज्ञानी गुंतून येईना 

जाळ्यामाजी॥

देव असला कसला

सदा छळतो प्रेमळा

प्रश्न विक्रांता पडला 

सुटेनाची ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘. २५४