बुधवार, १० मे, २०२३

मैत्रीचं झाड


मैत्रीचं झाड 
*********
तो माझा तरुण मित्र 
तावातावाने सांगत होता 
तिने मला चक्क ब्लॉक केलं 
आणि सांगते की पासवर्ड विसरला म्हणून.
मी काय एवढा मूर्ख आहे.
ते न समजायला

तेव्हा मी त्याला म्हटलं 
तर मग तू काय करू शकतोस.
तिच्या परवानगीशिवाय 
तिच्या वैयक्तिक जगात 
कसा काय प्रवेश करू शकतोस.

तो म्हणाला, 
नाही पण, मला कारण हवं होतं 
माहित व्हायला हव  होतं की
माझं काय चुकलं ?
त्यावर मी त्याला विचारलं
आणि समजा तुला ते कळलं 
आणि ते तुझ्या पचनी नाही पडलं 
तर तू काय करशील?

हममssssss
तो उद्गारला ,
पण त्याच्याकडे उत्तरच नव्हतं

मग मी त्याला सांगितलं ,
हे बघ ,कुणीतरी सहज आवडणं
आपण त्याच्याशी बोलणं 
कुठेतरी भावनिक रित्या गुंतणं
ही मानवी मनाची सवय आहे.
बऱ्याचदा गरजही असते.

पण हे लक्षात घे 
मनच मनाचं खेळणं असतं 
ते दुसऱ्याच्या मनाशी खेळतंय
असं वाटत असलं तरी 
ते स्वतःशीच खेळत असतं 

म्हणजे ते बोलणं चालणं गप्पा मारणं 
वाईट आहे असं नाही.
विशिष्ट मर्यादेपर्यंत ते ठीकही असतं 
पण कुठलीही मैत्री 
अपेक्षेच्या पारावर उभी असेल तर 
तिथे जमा होतात फुटकळ विचार
अपेक्षा, स्वामित्वाची जाणीव 
जमते हक्काची, विडी काडीची मैफिल .
होते निरर्थक धुराची घुसमट ॥

एकदा निरपेक्ष मैत्री करून बघ.
ती बोलतेय तोवर बोल.
तुला वेळ असेल तेव्हाच बोल.
कधी विचार व्यक्त होतील 
कधी मनोगत व्यक्त होईल 
कधी सुख दुःखाच्या गोष्टी उलगडतील 
कधी शुभेच्छा मिळतील 
कधी सल्ले विचारले जातील.

सगळ्यालाच नाही जमत 
तोंडावर स्पष्ट बोलायला 
डोळ्यासमोर काही सांगायला 
तेव्हा ते घेतात आधार 
या दूरस्थ माध्यमाचा .

अरे माझ्या तरुण मित्रा,
ती सुद्धा मैत्रीच असते 
कधी रुजते बहरते
कधी मरगळते कोमेजते 
कधी घाबरते टाळते 
कधी उन्मळूनही पडते.

म्हणून काय झालं.
मैत्रीच कुठलच रोप 
कधी वाया जात नसत
कुठलं रोप या जगाला 
क्षणभर हिरवाई देत
कुठलं रोप सुगंधी फुलं देतं 
क्वचित कुठलं रोप विशाल होतं 
फळांनी बहरून जातं 

कुठं कुणाचं काय होणार असतं 
ते आपल्या हातात नसतं 
आपण फक्त 
त्या रुजलेल्या अंकुरासारखं 
उगवणाऱ्या रोपासारखं 
फळणाऱ्या झाडासारखं 
निरपेक्ष व्हायचं असतं

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

सोमवार, ८ मे, २०२३

पानगळ .


पानगळ 
******
जीवनाचा एक अटळ अपरिहार्य हिस्सा असते पानगळ, 
जीवन वृक्षावरील समस्त सृजनाचे 
होणे विसर्जन आणि शेवटी 
तो जीवनाचा महावृक्षाचेही पडणे उन्मळून .
त्यालाही असणार अंत. 
अन जिथे अंत आहे तिथेच दिसते होतांना सुरुवात 

पृथ्वी आप तेज वायू आकाश
तीच तत्त्व घेतात पुन्: पुन्हा  आकार. 
खरंतर हरक्षणी 
पण भासतात दृश्यपणे कालांतराने 
अन् राहतात फिरत. 
मातीतून रोप रोपाचीच माती 
पानगळ असते त्याचीच छोटीशी आवृत्ती 

जीवाकडून घडवले जातात जीव 
वृक्षाकडून घडवले जातात वृक्ष 
आणि विश्वातून घडवले जाते विश्व 
पण शेवट ? तो माहीत नसतो कोणालाही
 डायनोसॉरचा अंत अपरिहार्य होता 
तसाच माणसाचा ही असणार का ? 
अर्थात ती फार लांबची गोष्ट आहे, 
सध्या तरी मला माझ्या अंताची चिंता केलेली बरी चिंता करूनही असं काय मोठं होणार ? 
जावं तर लागणारच, अंत तर होणारच, 
पानगळ तर ठरलेलीच. 

खरंतर मरायचे कुणालाही नसते ,
मलाही मरावसं वाटत नाही 
पण मला मरणाची भीतीही वाटत नाही. जीवनाचा स्वीकार मरणासकट केला आहे मी 
तेवढे चिंतन मनन तर केले आहे मी.
पण मला फक्त एकच चिंता आहे. 
एकच प्रश्न आहे .एकच गोष्ट जाणणे आहे 
की ही सारी पानगळीची जन्ममरणाची 
कटकट कुणी आणि का सुरू केली  ?
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, ७ मे, २०२३

प्राजक्त

प्राजक्त 
********
देह कोवळे 
मन कोवळे 
फुल फुलले 
प्राजक्ताचे ॥

गंध कोवळा 
रंग कोवळा 
स्पर्श कोवळा 
प्राजक्ताचा ॥

बहर दाटला 
जगती भिनला 
जन्म कळला 
प्राजक्ताला ॥

कधी उमलले 
कधी ओघळले 
कुणा न  कळले 
प्राजक्त ते ॥

अलगद आले 
अलगद गेले 
स्वप्नच झाले 
प्राजक्त ते ॥

तुझ्या सारखा 
तू मजला कर 
ठस खोलवर
प्राजक्ता रे ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


गुरुवार, ४ मे, २०२३

गायत्री चौधरी सिस्टरांना निरोप


एम.टी. अगरवाल रुग्णालयातील अनेक व्यक्ती मनात घर करून आहेत गुरव सिस्टर चंदने सिस्टर पाटील मॅडम भोत  वाघमारे साळी पिचड मनीष यादी तशी खूपच मोठी आहे त्यात आवर्जून नाव घ्यावे अशी आणखीन एक व्यक्ती म्हणजे गायत्री सिस्टर. गायत्री सिस्टर. त्या प्रमोशन होऊन भगवती /बीडीबीआय ला गेल्या .त्यामुळे निवृत्ती च्या वेळेला त्या तिथेच होत्या .त्यांना निवृत्तीच्या शुभेच्छा तशा देता आल्या नाहीत पण त्या शुभेच्छा मनात रेंगाळत होत्या, आज शब्दबद्ध झाल्या म्हणून देत आहे.

गायत्री सिस्टर
***********
एक उत्साहाचा झरा 
खळाळता वाहणारा
कलकल करत नाद 
आसमंत व्यापणारा
 म्हणजे गायत्री सिस्टर 

वाहता वाहता स्ववेगी 
दुःखाचा काटा कचरा 
सहज फेकत किनाऱ्याला 
सुखाला आनंदाला 
सदा मिठी देणारा
सर्वांना सुखावणारा 
ओघ म्हणजेच गायत्री सिस्टर 

उगमाला आरंभाला 
कडेलोट झाला तरी 
खोल डोही तळाशी 
सौख्य सूमने फुलवणारा
आनंदाचा ओलावा
म्हणजे गायत्री सिस्टर 

किती मित्र गोळा करावे 
किती जिवलग व्हावे 
जवळ येणाऱ्या प्रत्येकाला 
अमृत सिंचन करावे 
हे ज्याला कळले 
असा स्नेह 
म्हणजे गायत्री सिस्टर 

सदैव नितळ राहायचा 
हा तर धर्म या झऱ्याचा 
निर्मळता ओतून भवती 
स्वर्ग उभा करायचा 
स्वभाव गायत्री सिस्टरचा 

अश्या सुंदर झऱ्याची 
साथ संगत भेटली 
निरपेक्ष सहवासाची 
कलकल कानी पडली 
खरेच दुर्मिळ असती
झरे असे वाहती 
ज्यांच्या जीवनात येती
तिथे आनंद तुषार विखुरती
🙏🙏🙏
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

बुधवार, ३ मे, २०२३

ज्ञानदेवा

ज्ञानदेवा
*******
जाणल्या वाचून जाणतो तुजला 
कृपाळा दयाळा ज्ञानदेवा ॥१

पहिल्या वाचून पाहतो तुजला 
अंतरी साचला घनदाट ॥ २

भेटल्या वाचून भेटतो तुजला 
जीवीचा जिव्हाळा होतं उरी ॥३

काय सागराचे ठाव सागराला 
कण तो इवला कुठे आहे ॥४

अवघे व्यापून आकाश जगता 
ठाव नच रिता कुठे तया ॥५

तैसा तू असतो सदा माझे ठाई 
कृपेची बढाई काय सांगू ॥६

विक्रांत सुखात होवुनिया सुख 
पाहतो कौतुक आपलेच ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

मंगळवार, २ मे, २०२३

जिभेचे जिव्हार



जिभेचे जिव्हार
************
काय सांगू बाई जिभेचे जिव्हार
चवीला अपार लाचावले ॥१
पाहुनिया गोड तया ये उधाण
जातसे वाहून गोडीत त्या ॥ २
आमरस पुरी विविध त्या खिरी
अन् बासुंदीवरी ताव मारी ॥३
कुठेही पाहता भजी तळलेले
खातच सुटले अपार ते ॥४
आणि सोबतीला विविध ते वडे
पाहताच वेडे होत जाय ॥५
कधी आला ठेचा वाटा भरिताचा
तवंग तेलाचा लाल रंगी ॥६
तर मग काही विचारूच नका
खाये बकबका पाणी पीत ॥७
बरेच खारट थोडे कडवट
तयाला म्हणत  नाही कधी ॥८
लोणची पापड कारले कंटोली
स्वादही निराळी किती एक ॥९
जणू खाण्यासाठी जन्म हा झाला
त्याच त्या सुखाला हपापला . ॥१०
अगं हे पुराण संपणार नाही
पाने वही वही सरतील ॥११
वाढ लवकर पिठले भाकर
जीव तयावर जडलासे ॥१२
विक्रांत दरवळी झाला असे दंग
वास तो खमंग भाजलेला ॥१४
बाप गजानन देत असे खूण
हेच रे संपूर्ण परब्रम्ह ॥१५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .

सोमवार, १ मे, २०२३

पैसा

पैसा
****

जर मी वेचला पैसा तो कुठला 
रस्त्यात पडला अनामिक ॥
तेणे मज होईल बहुत सायास 
चटके हातास बसतील ॥
तर मग घेऊ कैसे पापी धना 
पापाचा उगाणा पुण्या देवू ॥
दिसते या डोळा लोकामाथी पाप 
जन्माचे अमाप वाढलेले ॥
तया न कळते तया न दिसते
नरकाचे रस्ते विस्तारले ॥
देई गा श्रीदत्ता सर्वांना सुबुद्धी 
नुरावी कुबुद्धी कुठलीही ॥
आधी कळू यावे पाप घडणारे 
फेरे पडणारे जन्ममृत्यू ॥
विवेकाची फुटो पालवी मनात 
वळावे न हात पाप कर्मी ॥
सुख न धनात सुख न मानात 
सुख कामनात अरे नाही ॥
निर्मळ अंतर सुखाचे आगर 
वसे प्रभूवर नित्य तिथे ॥
विक्रांत पित्याचा असे सदा ऋणी 
दावीली वाहणी मज त्यांनी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रिक्तत्ता

रिक्तत्ता ******* क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी आयुष्य येते ऋतू घेवूनी  हसवून रडवून चोरपावलांनी रंग खेळूनी जाते उलटुनी  काय कमावल...