स्मर्तृगामी प्रभू

स्मर्तृगामी प्रभू
******************
काय तुझी देवा
सरली ती दया
मज गरीबा या
लाथाडीसी ||१||
अहो चक्रपाणी
कमंडलू धरा
पदीचा आसरा
द्यावा मज ||२||
नको धन मान
नको यशोगान
पायीचा तो श्वान
करी मज ||३||
बोधिले यदुशी
तैसे अंगीकारा
संसार पसारा
हरवा हा ||४||
स्मतृगामी प्रभू
ऐशी तुझी कीर्ती
आणि टाहो किती
फोडावा मी ||५||
©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.com

प्रेम थांबते

युगो युगी

प्रेम थांबते

वाट पाहाता

वाटच होते ॥

विना अपेक्षा

कधी कुठल्या

जळणारी ती

ज्योत होते ॥

गीता मधले

शब्द हरवती

सूर सुने ते

करून जाती ॥

तरीही कंपण

देहा मधले  

अनुभूतीचे

स्पंदन होती ॥

शोध सुखाचा

खुळा नसतो

अंतरातील

हुंकार असतो ॥

आनंदाच्या

सरीते आवतन

आनंदाचा

सागर करतो ॥

क्षण अपूर्ण

जगण्यातला

पूर्णत्वाचे

क्षेम मागतो ॥

अन् जीवाच्या

जगण्यातला

दिप संजीवक

प्रदिप्त होतो

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in

०००००

शोधताना दत्ता

पडली ठिणगी
होऊ दे रे जाळ
अवघीच राळ 
अज्ञानाची ॥ १॥

कोण तू कुठला
आला रे जन्माला
भ्रम हा सगळा
सरू दे रे ॥ २॥

जन्माच्या आधीच्या
शोधतांना दत्ता
करू नको खंता
अस्तित्वाची ॥ ३॥

इंधन लाकूड
लाकडी इंधन
पेटण्याचा क्षण
दत्ता हाती ॥ ४॥.

विक्रांत जळाला
क्षणात जन्मला
जगणे काळाला
वाहीयले ॥ ५॥
**

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.com

कुठे दत्ता

  

कुठे दत्ता 

*******

या तुझ्या जगात 

दुःखाच्या वनात 
वेदनेची पेटतात 
रोज वनवे 

वाळूच्या कणाचे
गवताच्या पात्याचे 
अस्तित्व हे माझे 
असे अर्थहीन 

काय मी मागितला 
येऊन तुजला 
जन्म हा असला 
सांगा जरा

मृत्यूच्या थैमानी
मज मोकलूनी
गेलास सोडूनी
कुठे दत्ता 

होरपळे जीवन 
यातना कठीण 
कोण्या संकल्पांन
येते घडून 

विक्रांत संकटी 
भय बहु पोटी 
अहो जगजेठी 
कृपा करा

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.com

श्री स्वामी स्वरुपानंद

श्री स्वामी स्वरुपानंद
 **
अज्ञान तिमिरी
हरवला अहं
विसरूनी सोहं
स्वरूपाला

पावसी प्रगटे
ज्ञानाचा प्रकाश
अंधाराचा नाश
करावया

मुर्ध्निआकाशात
करतसे वास
ज्ञानियांचा अंश
नाथ योगी

स्वरूपा जाणून
वाटतो जगाला
हंसारुढ झाला
स्वामी माझा

स्वरुप आनंद
आस या जगास 
विक्रांत मनास
खुणावते

तयाचा तो दिप 
तेवतो सतत 
घालतोय साद 
शोधकर्त्या

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.com

वृत्तीवर वाहे

वृत्तीवर वाहे
 **

जेधवा मजला 
दिसते मी आहे
वृत्तीवर वाहे
निरंतर

आहे पणाची या
कथा काळजाची
कुठल्या गावाची
विसरतो

मी च्या मुळातून 
त्रिभुवनी जातो
नच कळू येतो
वाटलेला

बधीरून जाता
सुक्ष्म संवेदना
कळून फुटेना
होते काही

भेदक डोळ्यांनी
पाहती ते मला
गिळून वृतीला 
थोपावती 

जन्माचा सोहळा
कळतो जन्माला
डोळे पाहण्याला
फुटतात

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.com