प्रतिपादिती अभिचार । आगम जे परमार । तेही पानीं घेती प्रसर । वासना वेली ॥ १६७/१५
तंव तंव होती थोराडें । अकर्माचीं तळबुडें । आणि जन्मशाखा पुढें पुढें । घेती धाव ॥ १६८ / १५
******
लोभाची ती सीमा
जारण मारण
मनुजा पतन
घोर असे।।
करे परघात
पापमय स्वार्थ
अर्थाचा अनर्थ
घडे मग ।।
शास्त्र म्हणावे त्या
तरी लाज वाटे
भलते करंटे
निर्मीयते ।।
विस्तारे वासना
करीत कुकर्मा
जीवनाच्या वर्मा
चुकतसे ।।
ऐश्या या प्रमादी
तमाच्या बाजारी
जाती नागवली
चुकलेली ।।
प्राथितो विक्रांत
प्रभो दत्तात्रेया
लोभाची ही माया
दावू नका ।।
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
