भांडी घासा धुणे धुवा
झाडू काढा लादी पुसा
रांधा वाढा उष्टी काढा
सोडू नका थोर वसा
दिनरात तेच तेच
आयुष्याचा होतो वेच
कुठलीच शुद्ध नाही
घरदार सुख हेच
कधीतरी स्वत:साठी
जगायला धीर नाही
पिंजऱ्याचे सुख पक्ष्या
पंख आठवत नाही
आभाळाची भीती मोठी
असे खरी असे खोटी
मनातल्या सावल्यात
शिकाऱ्यांची असे दाटी
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
