सोमवार, ३१ ऑक्टोबर, २०२२

सुर्वे सिस्टर

सुर्वे सिस्टर (सेवा पुर्ती)
********

जसा आपल्या नजरेने आपण पाहतो.
आकाशातील तळपता सूर्य 
जो त्याचा मार्ग कधीच बदलत नाही 
तो नेहमी एका सरळ रेषेत प्रवास करीत असतो 
तो नियमाला पक्का असतो  कर्तव्यपरायण असतो 
ऋतूप्रमाणे त्याची उगवण्याची आणि मावळण्याची जागा जरी बदलत असली 
तरी तो मार्ग, तो प्रवास सरळ स्पष्ट असाच असतो  


आणि आजच्या उत्सव मुर्ती आपल्या सुर्वे सिस्टर 
यांचे आडनाव सुद्धा सुर्वे असावे 
आणि त्यांच्यात  तसेच गुण असावे 
हा फार मोठा योगायोग आहे

तर सुर्वे सिस्टर या तशाच सरळ एक मार्गी 
आणि कर्तव्य परायण आहेत
त्यांची कर्तव्यातील पूर्णत्वाची ओढ 
हाती घेतलेले काम नीट व्हावे
त्यात कुठल्याही कमीपणा न यावा
ही प्रामाणिक तळमळच 
त्यांचे वेगळेपण अधोरेखित करते 

ती तळमळ त्यांच्या बोलण्यात शब्दात 
आणि भाषेतून उमटत असते 
मग ती कधी कधी प्रशासनाला विद्ध ही करते
 तर कधी कधी त्यांना स्वतःलाही विद्ध करते 
पण तो ध्यास ती धडपड कधीच कमी होत नाही

त्यांचे निरीक्षण व समज अचूक आहे 
त्यामुळे पालिकेतील कामातील अडथळे 
अन अडचणी त्याची जाणीव त्यांना आहे
आणि त्या दूर करण्यासाठी त्यांनी केलेला 
आटापिटाही मला माहित आहे

 सध्या आपले रुग्णालय 
अडथळ्याच्या शर्यतीतून जात आहेत 
तीन सुकाणू  असलेले तीन तुकड्यांचे 
जणू हे जहाज आहे 
त्यात अशा प्रचंड अडचणीतून आपण रूग्ण सेवा देत आहोत 
त्यात आपल्या सिस्टर कामगार 
टेक्निशियन क्लर्क हे सर्व एका दिव्यातून जात आहेत 

अशावेळी सुर्वे सिस्टर सारखी व्यक्ति सोबत असतील तर
ऍडमिनिस्ट्रेशन म्हणून काम करणे फार सोपे जाते 
कारण अनेक बारीक सारी गोष्टीत लक्ष देणे शक्य नसते 
त्याचा पाठपुरावा करून ते पूर्ण करणे  हे मोठे टास्क असते 
आणि सिस्टर ते खूप सुंदर रितीने पार करत होत्या त्यात संशय नाही .

खरंतर रिटायरमेंटचे वेध सिस्टरांना 
दोन अडीच वर्षांपासूनच लागलेले होते 
त्या नेहमी माझे इतके महीणे राहिले 
इतके दिवस राहिले असे सांगत असत .
आणि ते साहजिकच आहे
 इतके वर्ष प्रामाणिकपणे दिवस रात्र 
महानगरपालिकेत रूग्णसेवेचे 
काम करणे फार मोठे दिव्य आहे 

आणि ते  केवळ एक नोकरी म्हणून 
न करता त्यात आपले मन ओतून 
ती एक पूजा समजून काम करणाऱ्या ज्या काही 
स्टाफ सिस्टर मला माहित आहेत 
त्यापैकी  एक अग्रमणी आहेत 

त्यामुळे त्यांचे रिटायर होणे 
हा माझ्यासाठीतरी  एक मोठा लॉस आहे
तरी पण त्यांनी केलेल्या सेवेच्या अंती
त्या सन्मानाने आनंदाने निवृत्त होत आहेत 
ही त्यांच्यासाठी सुखाची आणि आनंदाची गोष्ट आहे 
व त्यांच्या त्या सुखात आणि आनंदात मी सहभागी होत आहे 
आणि त्यांना आनंदाने निरोप देत आहे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मागणे

मागणे ***** आता माझे हे एकच मागणे दत्तात्रयी राहणे घडो यावे ॥ हृदयी धडधड व्हावी दत्त दत्त  स्पर्शात दृष्टीत भरावा तो...